Jest to transport, w którym cała przestrzeń ładunkowa pojazdu jest wypełniona towarem jednego nadawcy. Przewóz FTL jest zazwyczaj wykorzystywany, gdy ładunek jest na tyle duży, że opłaca się zorganizować całą ciężarówkę dla jednej dostawy. Zaletą jest większa kontrola nad czasem transportu i mniejsza szansa na uszkodzenie towaru.

Oznacza transport, w którym przestrzeń ładunkowa pojazdu jest dzielona pomiędzy kilku nadawców. Jest to bardziej opłacalne rozwiązanie w przypadku mniejszych ładunków, które nie wymagają całej przestrzeni w pojeździe. Jednak transport LTL może być mniej efektywny czasowo, ponieważ wymaga więcej przestojów i przeładunków.

Zbiór międzynarodowych reguł, które określają obowiązki, koszty i ryzyko związane z transportem towarów. Określają one, kto ponosi odpowiedzialność za koszty transportu, ubezpieczenia, formalności celne i inne aspekty w transporcie międzynarodowym. Przykłady to:

FOB (Free On Board): Oznacza, że sprzedawca odpowiada za koszt transportu do portu załadunku, a następnie kupujący ponosi odpowiedzialność za dalszy transport i ryzyko.

CIF (Cost, Insurance and Freight): Sprzedawca odpowiada za koszty transportu, ubezpieczenia i fracht do portu docelowego.

Jest to dokument potwierdzający zawarcie umowy transportowej oraz odbiór towaru przez przewoźnika. B/L stanowi dowód na to, że przewoźnik odebrał towar do transportu, i może być traktowany jako dokument własności towaru.

Praktyka logistyczna, w której towary są przeładowywane z jednego pojazdu transportowego do drugiego w terminalu, bez długotrwałego przechowywania. Ma to na celu szybkie przesyłanie towarów i minimalizację czasu oczekiwania na dostawę.

Spis wszystkich ładunków znajdujących się na pokładzie statku, samolotu lub innego środka transportu. Jest to dokument wymagany przy odprawie celnej i pozwala na identyfikację towarów w trakcie transportu.

Przewidywany czas przybycia towaru do miejsca docelowego. Jest to kluczowy termin w zarządzaniu łańcuchem dostaw i monitorowaniu transportu.